سفارش تبلیغ
صبا ویژن


نگاه به جامعه - شهر خوبان


درباره نویسنده
نگاه به جامعه - شهر خوبان
سید حمید کلانتری
در بهار سال 1335 در همت آباد در 30کیلومتری یزد متولد شدم. حدود سه سالگی از یزد به تهران رفتیم. در آن سالها خیلی ها به دلیل خشک شدن قنات آبادی به تهران و اطراف مهاجرت کردند. دوران ابتدایی در میدان بروجردی زندگی می کردیم.وبعد به خیابان پیروزی و کوکاکولا رفتیم. در فعالیتهای فرهنگی،مذهبی مسجد مسلم ابن عقیل و مسجد حضرت محمد ( ص) که از مساجد فعال تهران و منطقه بودند،تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی مشارکت داشتم. بعد از دریافت دیپلم ریاضی در انشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی (ملی سابق) پذیرفته شدم. از همان سال اول جزء جمعی بودم که مجموعه فعالیت های مبارزاتی دانشگاه را برنامه ریزی و هدایت می کرد. در سال 56 ازدواج کردم ، حاصل ازدواج 4 فرزند( 2پسر و 2دختر ) می باشد. خدای مهربان را به خاطر داشتن همسرو فرزندانی خوب و همراه همیشه شاکرم. پس از انقلاب یک سال مدیر دبیرستان آذر شدم و از بهار سال 60 به جهاد سازندگی پیوستم. جهاد درسهای بسیار زیادی در امور مختلف به ویژه برنامه ریزی ، مدیریت کار با مردم به ویژه جامعه شریف روستایی نصیبم ساخت. دوسال و نیم معاون ستاد پشتیبانی و مهندسی جنگ و پس از پایان جنگ به عنوان معاون امور اجتماعی وزارت جهاد و بعد معاون ترویج و مشارکت مردمی انتخاب شدم. پس از 4سال ونیم خدمت در این مسئولیت به دلایلی 4سال از جهاد خارج شدم. 2سال به عنوان مشاور وزیر ارشاد و 2سال هم معاون پژوهشی دبیرخانه شوراهای جوانان. با انتخاب آقای خاتمی به عنوان رئیس جمهور در 2 خرداد 76 دوباره به جهاد برگشتم و به عنوان معاون وزیر و رئیس سازمان جنگلها مراتع کشور معین شدم. بعد از 4سال به دعوت دوستان و برادران یزدی و با تصویب دولت به عنوان استاندار یزد منصوب شدم. 4سال و 40 روز هم در این مسئولیت که فضای جدیدی از کار و تلاش در عرصه منطقه ای بود، در خدمت همشهریان خوب و عزیز یزدی فعالیت نمودم و فرصتی فراهم شد تا با نیازها ، استعدادها ، امکانات و محدودیت های توسعه استان از نزدیک آشنا شوم. پس از بازگشت به تهران طی دو سال گذشته به صورت تمام وقت و پاره وقت در دبیرخانه مجمع تشخیص ، به عنوان مسئول کمیته مدیریت و نظام اداری مشغول بوده ام و البته در کنار این موضوع در چند موسسه عام المنفعه و غیردولتی و یکی دو شرکت همکاری نموده ام و حال در خدمت شهرخوبان به عنوان کانونی برای اندیشیدن
تماس با نویسنده


آرشیو وبلاگ
یزد
انتخابات
مناسبت
دیدارها
پیامها
پاییز 1387
تابستان 1387
بهار 1387
زمستان 1386
پاییز 1386
آذر 1387
دی 1387
بهمن 1387
اسفند 1387
فروردین 1388
اردیبهشت 1388
خرداد 1388
تیر 1388
شهریور 1388
مهر 1388
آبان 1388
دی 88
بهمن 88
اسفند 88
فروردین 89
اردیبهشت 89
خرداد 89
تیر 89
مرداد 89
شهریور 89
آذر 89
آبان 89
مهر 89
دی 89
بهمن 89
اسفند 89
اردیبهشت 90
تیر 90
مرداد 90
مهر 90
شهریور 90
آذر 90
آبان 90
دی 90
خرداد 91
مهر 91
آذر 91
آبان 91
دی 91
بهمن 91
فروردین 92
اسفند 91
اردیبهشت 92
خرداد 92
تیر 92
مرداد 92
شهریور 92
مهر 92
آبان 92
بهمن 92
اسفند 92
فروردین 93
تیر 93
مرداد 93
اسفند 93
بهمن 93
فروردین 94
شهریور 94
فروردین 95
بهمن 94
اردیبهشت 95
تیر 95
آبان 95
آذر 95
اردیبهشت 96
تیر 96
آذر 96
دی 96
اسفند 96
شهریور 97
خرداد 97
اردیبهشت 98
تیر 98
شهریور 98
دی 98
بهمن 98
مرداد 99
مهر 99
آذر 99
دی 99
بهمن 99
اردیبهشت 0
تیر 0
خرداد 0
مرداد 0
شهریور 0
بهمن 0
دی 0
خرداد 1


لینک دوستان
یزدنا
یزد فردا
یزدآنلاین
سید محمد خاتمی
توان گستر
رستاق
شهرنیکان
بهارنو
وبلاگ فارسی
لیست وبلاگ ها
قالب وبلاگ
اخبار ایران
اخبار فاوا
تفریحات اینترنتی
تالارهای گفتگو
خرید اینترنتی
طراحی وب

عضویت در خبرنامه
 
لوگوی وبلاگ
نگاه به جامعه - شهر خوبان

آمار بازدید
بازدید کل :338944
بازدید امروز : 0
 RSS 

           آقای رئیس جمهور در اولین همایش مسئولیت اجتماعی به نکته مهمی اشاره کردند که جامعه ما به دلیل سیاست  زدگی و پرداختن به مسائل حاشیه ای و اختلاف برانگیز، توجه لازم به معضلات و مشکلات اجتماعی جامعه و متقابلاً مسئولیت اجتماعی گروهها، نهادها، بنگاهها و توانمندان ندارد. برگزاری این همایش که جای آن بسیار خالی بود و باید خیلی زودتر از اینها برگزار می شد، تذکری برای نوشتن این یادداشت و جلب نظر و مشارکت فکری و علمی اندیشمندان، صاحبنظران حوزه جامعه شناسی و علاقمندان مقابله با آسیب ها و ناهنجاریهای اجتماعی و مسئولین دستگاههای اجرایی مرتبط و مدیران بنگاههای اقتصادی شد.

مطلب را با طرح چند سئوال آغار می  کنم :

?چرا فاصله طبقاتی در جامعه گسترش یافته ؟ و چرا احساس مسئولیت گروهها و افراد برخوردار نسبت به سرنوشت نیازمندان قابل قبول نیست؟

?چرا تنش ها، مشاجرات و مقابله های اجتماعی در اختلافات و تعاملات اجتماعی بسیار بیشتر از اظهار لطف و محبت و گذشت است؟

?چرا نرخ طلاق در جامعه به ویژه کلان شهرها بالا رفته است و نسبت به آسیب های ناشی از آن و پیدایش زنان سرپرست خانوار و کودکان طلاق بی تفاوت شده ایم ؟

?چرا گریز از قانون به  انحاء گوناگون و در میان قشرهای مختلف متأسفانه به یک فرهنگ رایج تبدیل شده است؟

?چرا در روابط اجتماعی دروغ، تهمت و بدگویی، غیبت و تخریب براساس مطالعات مختلف افزایش یافته و اخلاق نیکو، احترام به یکدیگر و توجه به حقوق مردم با افت روبرو شده است؟

?چرا آسیب های اجتماعی به ویژه درحوزه اعتیاد، فحشاء پنهان و آشکار، روابط ناسالم ، شکننده و مخرب رو به رشد است و متقابلاً احساس مسئولیت اجتماعی در مقابله پیشگیری و کاهش آنها ضعیف است ؟

?چرا با این همه آموزه های اسلامی و دینی که جامعه را به رسیدگی به اموردیگران به ویژه خویشاوندان و همسایگان دعوت می‌کند شاهد بی تفاوتی خانواده های برخوردار و توانمند نسبت به سرنوشت شوم معتادان، کارتن خوابها، کودکان و کسانی که برای تأمین معاش به ذلیلانه ترین روشها مثل پیدا کردن کاغذ یا پلاستیکی از درون زباله ها تن می دهند هستیم ؟

?و بسیار چراهای دیگر در زمینه آلودگی محیط زیست، عدم رعایت حقوق یکدیگر در جامعه و ترافیک، گسترش حاشیه نشینی و... در زمینه های مشابه قابل طرح است؟

?فکر می کنم براساس مجموعه مطالعات و بررسیها مهمترین دلیل رشد همه این ناهنجاریها و آسیب های اجتماعی و اخلاقی، افت سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی و فراموش شدن اخلاق به صورت واقعی وعملی در جامعه می باشد.

?متأسفانه علیرغم باورهای دینی و اعتقادی بسیاری از دستورات اخلاقی و اجتماعی که می تواند پیوندهای درون جامعه را تقویت و امید به آینده را ارتقاء و روح مشارکت اجتماعی را بسط دهند به فراموشی سپرده ایم و نسبت به آنها دچار غفلت مزمن شده ایم. 

?دلیل مهم دیگری که قطعا در این حوزه قابل توجه و تامل است اینکه ما اصولا در برنامه ها و اقدامات و طرحهای توسعه نگاه سخت افزاری و نگرش فیزیکی داریم? حل مشکلات را در ایجاد زیر ساخت های فیزیکی،آب و برق و گاز و جاده و ساختمان و بندر و ریل و خرید و نصب انواع تاسیسات و سخت افزار ها می دانیم وکمتر به مسله آموزش و فرهنگ سازی و ملاحظات اجتماعی و آثار و تبعات رفتاری  اقدامات توجه می کنبم باید بپذیریم که زیر بنای هر توسعه،توسعه در اندیشه ها،نگاهها،فرهنگ،اخلاق و رفتار و بعد توسعه فیزیکی و اقتصادی بر اساس آن می باشد.

?پیشگامان هدایت جامعه باید به طوراساسی و زیربنایی و جامع موضوع بسیار مهم و سرنوشت ساز سرمایه اجتماعی را در دستور کار قراردهند و برای غلبه بر هر یک از این ناهنجاریها راه کارهای علمی و واقع بینانه اتخاذنمایند. دراین رابطه همه موثرین باید احساس مسئولیت نمایند، مقامات ارشد نظام، وزیران و دولتمردان، مجلس و دستگاه قضایی، دانشگاهها و مراکز علمی موسسات خصوصی و دولتی مرتبط، نهادهای خیریه و  غیردولتی، مطبوعات و صداو سیما، فعالان شبکه های اجتماعی و سایت ها، روشنفکران،فرهنگیان و هنرمندان،ائمه جمع و جماعات، سازمانهای فرهنگی و مساجد و همه کسانیکه احساس مسئولیت اجتماعی دارند باید در این راستا به خودآیند و با تشریک مساعی و کنارگذاردن اختلافهای سیاسی و جناحی متعهدانه و دلسوزانه بسیج شوند و در حل مشکل عزم و همت نمایند و باور کنیم که همه مسئولیم و همه باید پاسخگو باشند.

 



نویسنده : سید حمید کلانتری » ساعت 9:58 صبح روز چهارشنبه 95 آبان 26