حاج محمدتقی برخوردار پس از تحمل رنج یک بیماری طولانی دار فانی را وداع گفت و به دیدار معبود شتافت.
نام حاجی برخوردار همزمان چند موضوع را تداعی می کند، کاروتلاش و خدمت، مدیریت موفق، توسعه صنعتی، خوشنامی در میان مدیران اقتصادی، پیشکسوتی در عرصه کارآفرینی و اشتغال زایی، نیکوکاری و مردم دوستی، بلند نظری و آینده نگری و ... به حق این واژگان همه در معرفی شخصیت برجسته و اثربخش این مرد جلوه گرند و خودنمایی می کنند.
البته حاجی برخوردار معرف دو شخصیت است، یکی پدر : حاج محمدحسین برخوردار که محور فعالیتش تجارت و بازرگانی به مرکزیت و محوریت یزد بود و دیگری حاج محمدتقی فرزند ابشان که محور فعالیتش صنعت و تولید و کارآفرینی به مرکزیت تهران و در تعامل با کشور های مختلف به ویژه ژاپن و بسط صنایع خانگی آن در ایران بود.
آنچه مسلم است، هر دو برخوردار از مشهورترین و خوشنام ترین تجار و صنعتگران یزدی و ایرانی در سده اخیر بوده اند و نامی نیک و ماندگار و الگویی ارزشمند از تلاش مستمر، سلامت در زندگی و کار، خلاقیت و نوآوری و مدیریت مردم گرا و خداپسندانه از خود به جا گذاشتند، هر چند متاسفانه در اوان انقلاب و شور و هیجانات ناشی از جو ضد سرمایه داری آن زمان و مصادره اموال این و آن، تر و خشکهایی باهم سوختند و حاج محمدتقی نیز یکی از آنان بوده]است و تلاش فراوان وی و برادرانش برای دفاع از سلامت و درستی در امور به جایی نمی رسد و ناچار نتیجه 40 سال کار و تلاش بی وقفه خود را در قالب بیش از 13 شرکت و کارخانه بزرگ صنعتی در زمینه های لوازم خانگی، صنایع الکترونیک و الکتریکی، کاشی و سرامیک، تولید فرش ماشینی، کشت و صنعت، نساجی و ... که اشتغال مستقیمی بالغ بر 11 هزار نفر تولید کرده بود،رها کرده و در خارج از کشور رحل اقامت می گزیند. وی در سال 1374، پس از تغییر شرایط و جو جامعه پس از 15 سال زندگی در غربت به ایران باز می گردد و با گذشت چند سال به بیماری مزمنی دچار می‌شود که تا پایان عمر گرفتار آن میماند و در نهایت پس از سیزده سال تحمل رنج این بیماری چشم از جهان فرو می بندد.
لازم است از مرکز اسناد اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران تقدیر شود که در مجلس یادبود "برخوردار" کتابچه ای از زندگینامه و فعالیت های اجتماعی و اقتصادی وی منتشر نمود و با این اقدام از تلاش ها و خدمات اقتصادی و اجتمای وی تکریم نمود. البته باید اذعان داشت که با کمال تاسف علیرغم تصویب و اجرایی نمودن قوانین خصوصی سازی، اصل 44 و .. هنوز شان و جایگاه کارآفرینان و سرمایه دارانی که سرمایه خود را در راستای توسعه اقتصادی کشور و رشد تولید ملی به جریان می اندازند، شناخته نشده و مورد بی مهری های زیادی قرار می گیرند.
نکته دیگری که در پایان این یادداشت خطاب به جوانان بویژه جوانان عزیز و با استعداد یزدی لازم است تاکید شود اینکه توجه نماییم همیشه در جامعه انسان هایی درخشیده اند که می توانند در حوزه های گوناگون الگو و راهنمای دیگران باشند. در کمتر از یک سال گذشته بزرگانی چون دکتر قلمسیاه ،ایرج افشار، حجت‌الاسلام والمسلین صدوقی و هم اکنون حاج محمدتقی برخوردار از یزدیهای برجسته که هر یک در عرصه های علمی، پژوهشی، فرهنگی، دینی و اقتصادی از چهره های مطرح ملی و بین الملی محسوب می شوند، از میان ما رفته اند که باید جای آنان با تلاش نسل جوان فرهیخته پر شود و البته تحقق چنین امری نیازمند فضا و محیط مناسب و امیدبخشی است که باید توسط دولتمردان و مسئولین ذیربط مهیا شود.