برنامه به اصطلاح مناظره انتخاباتی 4 ساعته صدا و سیما موجی از اعتراض و استهزا همراه با تبعات زشت فراوان در جامعه برانگیخت. به نظر میرسد از این موضوع نباید سرسری گذشت. بلکه نیازمند واکاوی از جهات و دریچه های مختلف است. لازم است این موضوع به عنوان یک انحراف فرهنگی و رسانه ای مورد نقد و بررسی همه جانبه قرار بگیرد. بدیهی است که چنین رویدادهایی آثار تخریبی شدیدی بر پیکره فرهنگ عمومی و بر اعتماد جامعه به نظام و سرمایه اجتماعی کشور می گذارد. با توجه به نقدها و نقطه نظراتی که در دو روز گذشته توسط جمعی از صاحبنظران متعهد و دلسوز در ارتباط با این برنامه مطرح شده است، ملاحظات و نکاتی که به اختصار ذیلاً اشاره می شوند، قابل درنگ و تأمل می باشند.
1- مناظره 8 نفره با وقت طولانی 4 ساعته اصولآً از بازدهی و بهره وری لازم برخوردار نیست. در چنین روشی به ناچار مجری هر چقدر هم قوی باشد، به معلم کلاس یا ناظم مدرسه یا مجری مسابقات و شوهای تلویزیونی و برنامه های تفریحی و سرگرمی تبدیل می شود. این مناظره به ویژه در بخش دوم به چنین فضایی تبدیل شد و همه کسانی که عصر جمعه مناظره را به صورت خانوادگی می دیدند، نگاه مسابقه هفته و محله و عموپورنگ و ... را داشتند و مناظرات و گفتگوها به خنده بازار نزدیک شده بود. بهتر است در ادامه به دو گروه 4 نفره به قید قرعه تبدیل شوند و در هر برنامه 4 نفره ای افراد جابجا شوند.
2- به نظر میرسید که صدا و سیما عالمانه یا غافلانه خواست شأن و جایگاه رئیس جمهور را به شدت پایین بیاورد. بطوریکه 8 کاندیدای محترم که بالاخره از نظر نظام و مدیران برگزاری و نظارت بالقوه شایستگی عهده داری دومین موقعیت کشور و مسئول اجرای قانون اساسی هستند، در حد افرادی پایین آمد که همگی توسط ضرغامی و یکی دو معاون و مجری برنامه قابل مدیریت هستند و هر چه به آنها می گویند باید گوش دهند و دست از پا خطا نکنند، وگرنه از کلاس اخراج می شوند یا از صف جلوی مدرسه بیرون کشیده می شوند. به عبارت دیگر چنین برداشت می شود که صدا و سیما به نمایندگی از دست اندرکاران اداره امور کشور خواست گربه را دم حجله بکشد و به آنها تفهیم کند که حدتان همین است و ما خیلی دنبال رئیس جمهور توانا و مقتدر و صاحب نظر نیستیم. که متأسفانه تا حدی هم موفق شد و این اهانتی بزرگ به ملت بزرگ ایران، قانون اساسی و رهبری نظام بود.
3- نکته مهم دیگر انتظار مردم و جامعه از کاندیداها بود که چگونه با این برنامه ریزی تحقیرگر برخورد و مقابله می کنند. بدیهی است که مردم به هیچ وجه انتظار تن دادن کاندیداها به این برنامه سبک و سطحی را نداشتند. مردم انتظار داشتند که نامزدهای محترم شأن خودشان را بتوانند حفظ کنند. از قدیم گفته اند که حرمت امامزاده را متولی نگه می دارد. اگر کسی که مدعی آمادگی برای پذیرش مسئولیت خطیر ریاست جمهوری است، همان ابتدای راه نتواند از حرمت و حریم این جایگاه در یک موضوع پیش پا افتاده حفاظت نماید، فردای پس از انتخابات در صحنه ها و موقعیت های گوناگون و دشوار چگونه می تواند در داخل و خارج از منافع ملی، از حقوق مردم و از جایگاه دولت و ریاست جمهوری دفاع کند. در چنین موقعیت هایی است که افراد جوهره و شخصیت واقعی خود را بروز می دهند. قضاوت مردم این است که اگر مناظره را یک آزمون با داوری مردم بدانیم، مردم قاطعانه پیروز این صحنه را آقای دکتر عارف می دانند و به او به عنوان یک فرد شایسته و دارای موضع شفاف و روشن در دفاع از حقوق حقه خود و مردم میدانند. البته باید از آقای دکتر رضایی و دکتر روحانی هم که در این راستا به دفاع برخاستند، تقدیر نمود. ولیکن بقیه نامزدها که حداقل 4 نفر از آن ها از اصولگراهای مورد تأیید صداوسیما بودند، با بی تفاوتی یا مصلحت اندیشی نادرست نشستند و به این رویه نادرست و سبک تن دادند.
.. البته در ادامه برنامه آنها هم به نتیجه مشابهی رسیدند که این شیوه نا مناسب بوده است. در نتیجه مردم بر نظرسنجی های سایت های مختلف به ویژه سایت انتخاب عکس العمل سریع و صریح از خود نشان دادند. و در ارزیابی مناظره بالاترین امتیاز را به دکتر عارف و دو نفر دیگر دادند.