دیروز آقای دکتر شریفی رییس فعلی سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری که قبلا معاون این سازمان بود، کار خوبی کرد و از روسای سابق سازمان دعوتی نمود تا نماز و نهاری را با هم باشند و گفتگویی مشترک داشته باشند.
من و آقای مهندس جلالی که دومین نفر بعد از من در ریاست سازمان بود، از محل دبیرخانه مجمع با هم رفتیم. در مسیر، ایشان درددلهایی در مورد نحوه برخوردهای دستوری و غیرموجه از حوزه وزارتخانه و خارج از وزارتخانه طی کمتر از دو سالی که در این حوزه مدیریت داشت، مطرح کرد. واقعا تعجب آور است که در وظایف یک مدیر اینقدر دخالت و اعمال خواستهای غیرقانونی در عزل و نصب ها بشود .
. در این جلسه آقایان فلاح ، صمدی ، جلالی و شریفی ، معاونین و تعدادی از مدیران سازمان حضور داشتند. آقای دکتر شریفی نکاتی که الان با آن مواجه هستند را مطرح نمود. از جمله چگونگی پیگیری قانون منابع طبیعی و اظهار داشت که از طرف دولت یک میلیارد دلار برای طرحهای آبخیزداری و منابع طبیعی اختصاص داده اند که باید درست و اصولی هزینه کنیم. وقتی یک میلیارد دلار را مطرح کرد، من فکر کردم در انتقال مطلب اشتباهی رخ داده است. با تاکید پرسیدم دیدم که نه همان یک میلیارد درست است . یعنی هزار میلیارد تومان! یاد اعتبارات زمان مدیریت خودمان افتادم که کل اعتبارات عمرانی سازمان در سال به 60 -50 میلیارد تومان نمی رسید. تاکید نمودم که واقعا باید از این فرصت که دولت پول فراوان دارد، برای احیا و حفاظت و توسعه منابع طبیعی استفاده نمود. اگر انگیزه، تدبیر و مدیریت لازم باشد، بسیاری از طرحهای بزرگ را می توان با چنین اعتباری فعال ساخت و دنبال نمود. ولی از این طرف وقتی قیدوبندها و محدودیتهای مالی ، مقرراتی زیاد در چگونگی هزینه کرد را می بینی ، از به نتیجه رسیدن موضوع ناامید میشوی.
چون باید به جلسه دیگری می رسیدم پس از طرح چند نکته در زمینه فعالتر شدن سازمان و توسعه پویایی، نشاط و تحرک، عذرخواهی نمودم و برای تداوم همفکری در این زمینه اعلام آمادگی و خداحافظی نمودم . چند عکس یادگاری هم گرفتیم که نمونه عکسهای نشست مشابهی که در زمان مهندس جلالی برگزار شد را در وبلاگ میآورم.