به بهانه مبعث رسول گرامی اسلام
(ص)
از آنجا که امروز با نزول اولین
آیات قران بر پیامبر اکرم (ص) اسلام تولد یافت ، نکته ای به نظرم رسید که مورد
توجه قرار گیرد و آن نوع نگاه به زندگی است در یک تقسیم بندی کلی می توانیم دو نوع
نگاه به زندگی را مشاهده کنیم ، یکی زندگی هدفمند و دیگری زندگی بر اساس پیشامدها
یا روزمرگی ها
زندگی هدفمند ، زندگی برخاسته از یک جهان بینی مشخص ، تفکر روشن
،ایدئولوژی و چهار چوب فکری شناخته شده است . اما زندگی روزمره ،بهترین مشخصه اش
زندگی برای زندگی است.، که تنظیم برنامه مشخصی ندارد ، هرچه پیش امد خوش آمد این
زندگی عمدتا تحت تاثیر محیط ، جو ، شرایط و خواست دیگران هدایت می شود.
انسانهای موفق و برجسته تقریبا
برخوردار از زندگی هدفمند و ایدئولوژیک بوده اند ، فارغ از نوع ایدئولوژی و چگونگی
انتخاب هدف ، انسانهایی که در طول تاریخ و در جوامع مختلف تاثیر گذار بوده اند، در
این ویژگی که انسانهای باری به هر جهت نبوده اند ، و یا کار نمی کردند برای خوردن
و بخورند برای کار کردن ، بخوانند برای کار پیدا کردن و کار پیدا کنند تا زندگی و
خانواده ای داشته باشند و به هر مصیبتی شده است و تحت هر شرایطی زندگی را به سر
برسانند و روز را شب و شب را به روز برسانند هرچند که ممکن است برای این نوع زندگی
هم هدفگذاریهایی وجود داشته باشد ولی در چارچوبهای متعارف و تکراری برای برخورداری
بیشتر و برای راحت تر زیستن و نه مفیدتر بودن و موثر تر بودن
در یک جمله دعوت پیامبر (ص)،
دعوت به زندگی هدفمند ، جهت دار و مبتنی بر جهان بینی توحیدی و حرکت به سوی کمال و
جانشینی خدا بر زمین و خداگونه شدن است .
اگر ما زندگی و راه و رسم پیامبر
خدا را الگوی خود قرار دادیم و در زمان خود یک تعریفی روشن از یک زندگی مبتنی بر
اندیشه اسلامی و یک زندگی خداپسندانه داشته باشیم و کلیه فعالیتها ، انتخابها و
اقدامات و اعمال و رفتار خود را بر اساس آن تنظیم نمودیم ، می توانیم از دوران
حیات محدود و زودگذر خود استفاده ای شایسته و ارزشمند داشته باشیم و البته باید
بدانیم جهت گیری چنین انتخابی باید استفاده حداکثری از زمان محدود و با روندی
رو به رشد و تعالی باشد .
در جا زدن ، یکسانی بی تفاوتی ،
اتلاف منابع و امکانات و فرصتها در زندگی هدفمند جایی ندارد ، زندگی و سیره پیامبر
سرشار از چنین نگاه و رفتاری است و هر لحظه و گامش برای یکایک انسانهای مومن و معتقد
الگویی شایسته است.