الذین امنوا و عملوا الصالحات طوبی لهم و حسن مآب
در روز دوم محرم امسال پدر بزرگوارم مرحوم حاج سید محمد کلانتری به دیدار حق شتافت.
برحسب وظیفه شکرگزاری نعمت ها که خداوند بر عهده ما گذاشته است خالی از لطف نیست که به گوشه ای از خدمات و ویژگی های اخلاقی و رفتاری شادروان حاج سید محمد کلانتری بپردازیم؛ از این طریق یادش را گرامی و خوبی هایش را برای ترویج خوبی ها به همه دوستان و آشنایان یادآوری نماییم، باشد که مورد توجه و استفاده قرار گیرد.
سید محمد کلانتری در سال 1306 هجری شمسی در محله خرمشاه یزد به دنیا آمد. در اوان کودکی از نعمت پدر و در دوران جوانی از نعمت وجود مادری مهربان و رنج دیده محروم گشت. علیرغم اینکه از خانواده ای اصیل و نسبتاً برخوردار بود ولی شرایطی که در آن واقع و با آن بزرگ شده بود سرشار از رنج و سختی و محرومیت بود. شرایط دشوار زندگی از او انسانی خود ساخته، پرتلاش، صبور و مقاوم ساخت. او از سنین کودکی با رنج و سختی به کارهای مختلف مشغول شد و خرج زندگی خود و مادرش را تامین می نمود. پدر از دوران کودکی و نوجوانی اش جز رنج و سختی و زحمت خاطره ای به یاد نداشت یا ذکر نمی نمود، تا اینکه با تلاش و پشتکار فراوان در اوایل شکل گیری زندگی مشترکشان و ازدواج با همسری فهیم، متدین و همراه از خانواده ای نجیب و از سادات اصیل قدری در موقعیت زندگی بهتری قرار می گیرد و پس از چند سال کار بنایی و ساخت و ساز با معماری سنتی به عنوان بنایی توانمند و متعهد به تهران مهاجرت نمود و این مهاجرت وضعیت زندگی اش را قدری بهبود بخشید و از حاصل درآمد سال های اولیه کار و تلاش خود در سال های 43و44 به پیشنهاد بعضی از اقوام و نزدیکان برای احداث و حفر یک حلقه چاه عمیق و تجهیز آن به موتور آب در منطقه خشک و تفتیده همت آباد که از نعمت آب جاری قنات محروم گشته بود و روستا نشینان اجباراً روی به مهاجرت آورده بودند، همت گماشت و البته این اقدام موجب اتفاقات زیادی در زندگی اش شد و هر چند که کار بزرگ او موجب خیر و برکت و توسعه و آبادی منطقه و موطن وی شد، اما برای خودش جز رنج و سختی دست آوردی به همراه نداشت و بدون شک اگر نیت خیرخواهانه و توجه ویژه ی او به کارهای عام المنفعه به منظور خدمت به دیگران نبود و نگاهی مادی و تفع طلبی شخصی را دنبال می نمود بسیاری از کارهای پر درآمد مطمئن و بی دردسر، پیش رویش باز بود که می توانست به آنها بپردازد ولی چنین نکرد و بخش زیادی از توان و امکانات خود را مصروف این فعالیت که مشکلات زیادی به دنبال داشت، نمود. همچنین در شرایطی که بسیاری از روستاها از نعمت برق و روشنایی محروم بودند با تلاش و همت آن مرحوم موتور ژنراتور برقی فراهم و در سال های دهه 50 مردم محل از نعمت نور و روشنایی برخوردار شدند.
خدمات و تلاش های فراوان او در کارهای عمرانی و ساختمانی در شرکت آپارتمان سازی شرق در منطقه ی نیروهوایی سابق کوکاکولا و پیروزی و احداث یک کانال بزرگ انتقال آب با بدنه سازی رودخانه ای که خیابان های پیروزی و خاوران فعلی به طول تقریبی 6 کیلومتر را به هم متصل می ساخت، نشانی از قدرت مدیریت و توانمندی بالای او در عمران و ساخت و ساز بود.
از جمله خدمات ماندگار آن عزیز، ایجاد ظرفیت های شغلی و کارآفرینی برای جوانان فامیل و آشنایان بود. بسیاری از افراد از همکاری با او رشد نمودند و به شرایط کاری و اقتصادی برجسته رساندند. جوانان متعددی از فامیل که از حداقل امکانات برخوردار نبودند، با حمایت و پشتیبانی ایشان شغلی یافتند و وضع زندگی اشان رونق گرفت و امروز خود مشغول کارهای موثر اقتصادی هستند. اما آنچه از ویژگی های برجسته اخلاقی و رفتاری او آموخته ایم شرح است:
حاج سید محمد انسانی ساده، صمیمی، بی ریا، صادق و صریح بود. همه بر صدق و صفای باطن او گواهی می دهند. هیچ کدام از نزدیکان هیچگاه دروغی از او نشنیده بودند. نشاط و شادابی اش را از کار و تلاش و فعالیت حاصل می نمود. تظاهر و ریا در زندگی اش وجود نداشت و از تملق و تمجید های نابجا بیزار بود.
سید محمد کلانتری هرچند سواد مدرسه ای نداشت ولی انسانی فهیم و روشن فکر و صاحب اندیشه های بلند بود. گاهی آن چنان در اسرار خلقت و راز و رمزهای آفرینش عمیق می شد و سوالاتی را مطرح می ساخت که گویی در این زمینه صاحب اطلاعات خاصی است. از ویژگی های برجسته ی او، دست و دلبازی و روحیه ی کریمانه ی او بود. برای مهمان هر چه در خانه داشت با لطف و صفا و با کمال بی ریایی در طبق اخلاص می گذاشت. در هدیه دادن و کمک به دیگران بلند طبع و سخاوتمند بود. انصاف در کلیه امور وجه بارزی از شخصیت او بود به گونه ای که در هر معامله ای نه تنها به منافع طرف مقابل توحه داشت بلکه سعی داشت طرف مقابل نفع بیشتر و او سود کمتری ببرد و همیشه به رضایت کامل طرفش حساس بود و اعتقاد داشت که باید در هر کاری به دیگران خیر برسد که حاصل این کار خیر رساندن به خود خواهد بود.
در رفع مشکلات و گره گشایی از کار مردم پیشقدم بود و از این جهت پشتوانه و ملجایی برای فامیل و نزدیکان بود نوع مردم قضاوت او را به عنوان فردی منصف، عادلانه و بدون غرض می دانستند.به کسب رزق حلال بسیار معتقد بود. با جرات می گفت در طول عمرم ذره ای از مال حرام در زندگی وارد نشده است، اهل حساب و کتاب و بسیار خوش قول بود و حرفش سند بود و قولش برای دیگران امضا.در معاشرت با دیگران بسیار سنجیده عمل می کرد به گونه ای که با هر کس متناسب با شرایط روحیاتش تعامل داشت و به همین دلیل به راحتی به ساده ترین افراد تا موثرترین اقشار اجتماعی تا پیرمرد و کودک ارتباط برقرار می کرد.
از جمله مطالعات ثابت و جاری آن مرحوم خواندن منظم ترجمه قرآن بود و از جمله تاکیدات مکررش توجه به نماز و نماز اول وقت بود. از هر فرصتی نکاتی را به فرزندان و نزدیکان تذکر می داد به ویژه به مرگ و رفتن توجه داشت، و آرزو داشت که هرگز در زندگی افتاده نشود و اسباب رنجی و زحمتی برای دیگران نباشد، و بحمدالله چنین هم شد و چه حیات پربرکت و باعزتی و چه رفتن آرام و زیبایی.
روحش شاد و درجوارقرب الهی در آرامش ابدی زندگی اش همیشه شادان. عاش سعیدا و مات سعیدا