در روز 7 اسفند ماه 94 مردم ایران برای دهمینبار پس از پیروزی انقلاب اسلامی به پای صندوقها رفته و از حقوق شهروندی خود که قانون اساسی به آنان عطانموده ، بهره مند و نقش اجتماعی و سیاسی خود را در انتخاب افراد شایسته ایفا می نمایند. هر چند که در ترکیب نامزدهای تأییدشده جای بسیاری از افراد متعهد، کارآمد و مجرب را خالی می بینند .
ولی قاعدتاً با تدبیر و پیگیری شاید بتوان از بین چهره های ناشناخته موجود در میان نامزدها، افراد موجه و دارای قابلیت و استعداد را شناسایی و به مردم معرفی نمود، و از محدودیت‌ها فرصت ساخت و راه را برای ورود افراد جوان، با انگیزه، شاداب و متخصص به مجلس باز کرد. قطعاً اگر گروه ها و جناحهای موثر در انتخابات با برنامه ریزی صحیح از افراد قابل، خوشنام، کارآمد و آماده برای هم راستا شدن با جریان فکری خود کسانی که موقعیت بهتری را می توانند کسب کنند به مردم معرفی کنند و به صورت منسجم و حساب شده در معرفی، تبلیغ و اطلاع رسانی همه جانبه تلاشنموده و بتوانند جمع زیادی از مردم علاقمند به رشد و توسعه کشور و هم راستا با جریان اصلاحات و اعتدال را به انتخاب اصلح رهنمون شوند.
اما برای اینکه در مجلس آینده، علی رغم محدودیت‌ها شاهد تحول و نوآوری باشیم و مجلسی مبتنی بر اخلاق، وحدت و کارآمدی شکل بگیرد، مردم چه وظیفه ای دارند؟ به نظر می رسد از آنجا که مردم باید تصمیم نهایی را بگیرند، باید به موضوع انتخابات به صورت جدی بپردازند. ضرورت توفیق مردم در انتخابات آگاهی و شناخت به نقش نمایندگان و شاخصهای نماینده مطلوب و انتخاب بهترین فرد بر اساس شاخصهای درست میباشد.
قطعاً مردم تمایل دارند نماینده ای انتخاب شود که دوراندیش و آینده نگر باشد و به منافع ملی و مصالح کشور بیش از هر چیز توجه نماید. در تصویب قوانین اهل تشخیص باشد و با دقتنظر به طرح ها و لوایحی رأی بدهد که موجب اعتلای نظام و ارزشهای اسلامی گردد و همچنین گشایشی در مشکلات دولت و مردم در جهت پیشرفت و توسعه کشور ایجادکند.
